#FAILURE

I have reached the point in my life na sobrang challenged ako sa buhay, yung parang lahat against me. Wala na akong ginawang tama and all. Feeling ko di ako magpi fit sa kahit saan at feeling ko unwanted ako. Di ko alam kung gusto ko pa bang bumangon o matulog na lang habang buhay. Pero ano nga ba ang natutunan ko? Simulan natin sa gitna.

SUPERBROKEN.
Di ko alam kng pwede sya ilinya sa mga superfriends or Justice League o Marvel Heroes pero yun ako. Yun yung current state ko.

Am I a failure?
What was revealed to me was, “No You are not a failure.” Para syang boses from nowhere na pinaniniwala ako na may bukas pa.

Sa buhay kasi may dalawang phase na ginawa ng taong pamantayan ng pagiging tao. One is SUCCESS and the other one is yeah, FAILURE. Pero kailan nga ba tayo nagiging failure?

For me there’s no such thing as FAILURE.
Para sa mga taong natututo sa mga pagkakamali. Para sa mga taong hindi lang puro hugot kundi may baon din mula sa pinagdaanang mga masasakit na bagay.

Una. Its okay not to be okay. Feel the pain. Yan yung magbibigay sayo ng space sa puso mo para mas maramdaman mo yung hapiness later on. Parang you are creating a hollow feeling inside you na when the time comes na ready ka na, there’s a hollow space na pwedeng punan ng mga bagong memories.

Pangalawa, dapat may outlet ka. Friends whom you can talk about everything. (Hello Marsians) Doesn’t necessarily mean na you talk about problems, kung gaano ka ka broken etc. Basta anything under the sun na komportable ka.
Pwede ka nila samahan magdrawing ng bakasyon tapos later nyo na pagisipan kung kailan kukulayan.
Or it could be the form of art or acting or playing instrument, being fit or like me, writing. I’m not a writer but who cares? Your pen will be you feelings and full with ink of emotions. Iba ang tinta pag nagsalita. Yung iba after isulat they also opted to say it with feelings pa den thru spoken word poetry. Find your passion and let your emotions flow.

Third, connect with nature. Take time to be alone. Take time to pray. In quiet times dito mo maririnig yung mga nagsusumigaw na damdamin. Then pwede mo pagnilayan kung para kanino ka ba talaga bumabangon. Find your inspiration. Wag mo na balikan yung dahilan kung bakit ka ba nasaktan. Sad truth, minsan may mga tanong talaga na walang sagot. Who knows?
Wag ka lang agad bibitaw sa pinaniniwalaan mong lumikha sa mundong ginagalawan mo. There’s someone out there na nakakarinig ng lahat ng hinaing mo.
Always take a deep breath. Mas makakapagisip ka ng maayos pag may magandang daloy ng oxygen sa katawan mo papunta sa utak mo. Do a good deed everyday. Iba ang saya na may mapangiti ka in your own unique way. A simple smile can create a waves of butterfly effect.
Not saying na ang pinagdaanan ko ay same ng pinagdadaanan mo. Maaaring rin naman na parehas tayo ng pinagdadaanan pero mavkaiba naman tayo ng pinagmulan. Or pwede ding vice versa.
Im still a work in progress.
Maaaring ang totoo ko ngayon ay kasinungalingan ng bukas. Kung yung Pluto nga umasang planeta sya ng buong buhay nya. Pero kahit nabuhay sya sa kasinungalingan tuloy pa rin ang pag inog nya. Hindi sya umayon sa mundong nagdidikta kung ano ba talaga sya. Don’t just settle kung san ka naiwan o kung ano ka nung naiwan ka mag isa. Minsan yung biyaya hindi lang sa mga natatanggap natin, kundi minsan sa mga bagay na nawawala para either mapalitan ng mas better o para mas ma appreciate mo yung mga bagay na meron ka na.

-fin-

12.28.2017